«Έχε το νου σου στο παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…» έχει γράψει ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Ένας στίχος που συχνά πυκνά ξεπηδάει από τον νου και δονάται με τη φωνή του Παύλου Σιδηρόπουλου.
Σε ένα ελληνικό μπασκετικό γίγνεσθαι που συχνά πυκνά «τρώει» τα παιδιά του και οι βαριές ταμπέλες που σπεύδει ο χώρος να κολλήσει σε φέρελπιδες νέους, γίνονται βαριές και ασήκωτες ίσως και λόγω νοοτροπίας, υπάρχει ένας «εργάτης» ονόματι Βαγγέλης Ζούγρης. Ένα αστέρι από το Περιστέρι.
Το βράδυ του Σαββάτου (19/10) στο Κλειστό του Αγίου Θωμά που έχει αναβαθμιστεί για να ακολουθήσει την αγωνιστική άνοδο του Αμαρουσίου και την επιστροφή του στα «σαλόνια» της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, ήταν η βραδιά του. Το άστρο του έλαμψε, φεγγοβόλησε.
Ο μαχητικός διεθνής PF/C που έχει βρει χώρο τα δύο τελευταία καλοκαίρια στην καλύτερη πεντάδα των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων U20, διαθέτει απύθμενες δυνατότητες. Πέρα από το γνωστό μαχητικό του πνεύμα και ένα μέρος αυτών, φανέρωσε απέναντι στο Μαρούσι. Μία ομάδα με σαφώς μεγαλύτερο μπάτζετ από τους «Πρίγκηπες της δυτικής όχθης».
Μια βραδιά για να θυμάται
Ο Βαγγέλης Ζούγρης εκμεταλλεύτηκε την απουσία του Μίροσλαβ Ραντούλιτσα μέσα στο ζωγραφιστό και έκανε… πάρτι κυρίως με τον Σιρίλ Λατζεβάϊν στην πεντάδα. Ήταν ασταμάτητος, οδοστρωτήρας. Πέρα από μπόλικο πάθος που ούτως ή άλλως τον διακρίνει, μπορεί να βάλει με ευκολία και τη μπάλα στο διχτάκι. Είναι παίκτης ομάδας, αυτό δεν άλλαξε ούτε μετά την εμφάνιση καριέρας που έκανε.
«Απλά ήρθε το παιχνίδι σε μένα» ισχυρίστηκε με αφοπλιστική ειλικρίνεια στην κάμερα του Ole.gr μπροστά από την οποία στήθηκε λίγα λεπτά μετά την κυριαρχική του παρουσία στο παρκέ. Ο θρασύς αγωνιστικά undersized Center με τα όσα έκανε οδηγώντας το Περιστέρι σε ένα σπουδαίο «διπλό», έγινε το talk of the country στα κιτάπια της «σπυριάρας». Μέχρι να βρεθεί ο επόμενος που θα… γράψει αριθμούς και θα συγκεντρώσει τα βλέμματα πάνω του. Η αδικία/δικαιοσύνη του αντιστάρ και του σταρ, ένας άγραφος νόμος. Ο Βαγγέλης Ζούγρης στο πλαίσιο της τρίτης στροφής της Stoiximan GBL έκανε εμφάνιση ΣΟΥΠΕΡ σταρ.
Μικρός στο δέμας – για τη θέση που αγωνίζεται – αλλά θαυματουργός ενίοτε, αντιτάσσει το πάθος και την αποφασιστικότητά του για να τα βάζει με κορμιά πολύ ψηλότερά του. Από το Γενάρη του 2023 όταν έπαιξε 10’45” κόντρα στα… θεριά του Ολυμπιακού και τα πήγε περίφημα, περίπου δύο χρόνια μετά ο 18χρονος πλέον Ζούγρης (είχε γενέθλια πριν από λίγες μέρες) υποχρέωσε τη μπασκετική Ελλάδα να ασχοληθεί μαζί του. Εκείνος βέβαια δεν επεδίωξε τίποτα, έκανε απλά αυτό που αγαπά και τον κέρδισε. Μέχρι τα 14 του έπαιζε ποδόσφαιρο, στη θέση του στόπερ.
Οι 9 πόντοι ρεκόρ καριέρας του στο σκοράρισμα έγιναν 24 (!) με 10/11 σουτ. «Χάλασε» το απόλυτο με την τελευταία του απόπειρα να φορτώσει το αντίπαλο καλάθι. Βράχος όμως ήταν και στην άμυνα. Μέχρι να βρεθεί στη ζώνη του λυκόφωτος στον Άγιο Θωμά, είχε 11 μπλοκ στους προηγούμενους 47 αγώνες του στη Basket League. Σε 23’18” κόντρα στο Μαρούσι έκανε 4 (!) ενώ κατέβασε και 4 ριμπάουντ.
Η επιβλητική παρουσία του Βαγγέλη Ζούγρη, δεν τον καθιστά ξαφνικά έτοιμο ούτε για την Euroleague ούτε για το NBA, δεν τον κάνει έναν έτοιμο αθλητή, φτασμένο για τις πιο κεντρικές σκηνές. Το γνωρίζει πάρα πολύ καλά αυτό. Είναι ταπεινός, προσγειωμένος. Το μπάσκετ αποτελεί το πάθος του, τον ήλιον στο… αερόστατο της ζωής του. Δουλεύει αδιάκοπα στο Περιστέρι, προϊόν της ομάδας των δυτικών προαστίων, για να εκπληρώσσει τους στόχους του.
Διπλωματικά, δεν τους ονομάτισε on camera όμως είναι βέβαιο πως είναι υψηλοί. Οι φιλοδοξίες αρμόζουν στις δυνατότητές του.
Κάτι να… γυαλίζει
Το Νοέμβριο του 2018, ο Ντέιβιντ Μπλατ είχε πει σε μία συνέντευξη Τύπου αναφερόμενος στη σύγκριση Χάινς-Λεντέι πως… «Δεν έχει σημασία το μέγεθος του σκύλου στην μάχη, αλλά το μέγεθος της μάχης με τον σκύλο.» Υπάρχει καλύτερο παράδειγμα παραλληλισμού για τον Βαγγέλη Ζούγρη από τούτο το γνωμικό;
Όσο οι μήνες περνούν, τόσο ο μαχητής του Περιστερίου και των μικρών Εθνικών ομάδων εμπλουτίζει όλο και περισσότερο το παιχνίδι του. Παιχνίδι με πρόσωπο αλλά και με πλάτη επιθετικά, ικανότατος στο pick and roll (παίρνει πολύ καλές θέσεις στο σκριν), καλά τελείωματα. Αναμφίβολα πρέπει να καλλιεργήσει και μερικά perimeter skills, με πιο τρανταχτό απ’ όλα το σουτ από τα 4μιση-5 μέτρα για να δυναμώσει το «πακέτο». Στην άμυνα προτεραιότητα παίρνει το footwork του και τα πλάγια βήματα. Είναι βέβαιο πως θα το κάνει αφού θα… «παλέψω μέχρι τελικής πτώσεως» για όσα έχει θέσει στον νου ως όρια.
Ο επίσημος λογαριασμός της FIBA το καλοκαίρι, με το κεφάλι του μπαταρισμένο και τη φανέλα ματωμένη, τον παρομοίασε με τον Κάιλ Χάινς. Το σουλούπι σίγουρα θυμίζει. Ένας «Ηρακλής» σε οικονομική συσκευασία, σέντερ τσέπης που έχει «ταβάνι» τον ουρανό και… όπλο την άδολη αγάπη για αυτό που κάνει όπως φάνηκε για μία ακόμα φορά στα λεγόμενά του στην κάμερα του Ole.gr.
