Συνέντευξη στους σπουδαστές του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, Δαμιανό Λεπτόπουλο & Κωνσταντίνο Μπατζώνη
Ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ο εμβληματικός αρχηγός που ανέβασε την Εθνική Ελλάδας στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου στο Euro 2004, μιλάει για ένα όνειρό του που έγινε πραγματικότητα.
Η ακαδημία ποδοσφαίρου που βρίσκεται έξω από τη Ραιδεστό Θεσσαλονίκης άνοιξε επίσημα τις πύλες της στις 25 Αυγούστου, υποδεχόμενη τους μελλοντικούς πρωταγωνιστές του αθλήματος.
Ο Θοδωρής Ζαγοράκης μοιράζεται πολλά και ενδιάφεροντα σχετικά με το νέο του εγχείρημα, τονίζοντας πως θα δοθεί βάρος και στο ποδόσφαιρο γυναικών.
Τέλος, δεν παραλείπει να αναφερθεί και στην Εθνική Ελλάδας, που θα προσπαθήσει να προκριθεί στο Μουντιάλ του 2026, ενώ αποκαλύπτει κι ένα από τα «μυστικά» της μαγικής πορείας, το καλοκαίρι του 2004.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα δημιουργίας μιας νέας ακαδημίας ποδοσφαίρου; Ήταν κάτι που είχες πάντα στο μυαλό σου, ή απλώς ήρθε τώρα η κατάλληλη στιγμή για να γίνει η ιδέα πραγματικότητα;
«Όλοι οι ποδοσφαιριστές πριν σταματήσουμε το ποδόσφαιρο, πάντα περνάει από το μυαλό μας, τι θα κάνουμε μετά, τι θα ακολουθήσουμε, με ποιο κλάδο θα ασχοληθούμε. Οι περισσότεροι ασχολούνται με αυτό που έχουν τελειώσει, με το ποδόσφαιρο, είτε προπονητικά, είτε διοικητικά, είτε σε οποιαδήποτε άλλο πόστο τους ενδιαφέρει ή θέλουν να κάνουν μια καριέρα.
Εγώ δεν κρύβω και το έχω πει και παλιότερα, όταν έπαιζα ακόμα, το όνειρο μου ήταν ένα αθλητικό κέντρο, γιατί όσο παίζεις, μόνο όνειρα μπορείς να κάνεις. Δεν μπορείς να πραγματοποιήσεις παράλληλα κάποια πράγματα με την ευκολία που θα έχεις όταν σταματήσεις.
Σταματώντας το ποδόσφαιρο, γίναν όλα τόσο γρήγορα. Τη μια μέρα ήμουν ποδοσφαιριστής και την άλλη μέρα φορούσα κουστούμι. Μια περίοδος δύσκολη, απαιτητική σε όλα τα επίπεδα. Όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος. Μετά ήρθε η Ευρωβουλή και αυτό θα έλεγα πολύ γρήγορα. Οπότε δεν είχα το περιθώριο ούτως ώστε το όνειρό μου να γίνει πραγματικότητα. Περάσαν τα χρόνια, τελείωσε και η Ευρωβουλή και νομίζω πολλά πράγματα έχουν και αρχή και τέλος.
Το επιδίωκα να κάνω την ακαδημία με τους κυρίους Μάττα, που είναι ιδιοκτήτες του χώρου, και νομίζω οτι ένα όνειρο που είχα έγινε πραγματικότητα».
Πόσα γήπεδα θα έχει συνολικά;
«Επτά γήπεδα με φυσικό χόρτο. Στο ένα έγινε πλήρης ανακατασκευή. Το ένα από τα επτά θα χρησιμοποιηθεί για παιδότοπο, φιλοξενία και εκδηλώσεις. Αυτό μου αρέσει να το λέω γιατί στο χωριό μου, στη Λυδία Καβάλας όπου και μεγάλωσα, ήμασταν από τα χωριά που είχαμε φυσικό χόρτο και όλο αυτό μου φέρνει ωραίες αναμνήσεις. Εκτός από αυτό, το φυσικό χόρτο είναι ό,τι πιο υγιές για ένα μικρό παιδί».
Σε ποιες ηλικίες θα απευθύνεται;
«Ξεκινάμε από τεσσάρων, πέντε χρονών μέχρι 16-17 χρονών. Εκεί ολοκληρώνεται η εφηβική, προεφηβική ηλικία ενός αθλητή ή μιας αθλήτριας και μετά θα δούμε τα περαιτέρω βήματα για τον καθένα. Έχει δημιουργηθεί και ο σύλλογος Ζ7 που θα συμμετέχει στο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα.
Μετά τα 16, θα έχουμε τη δυνατότητα να φιλοξενούμε τα παιδιά και να είναι εκεί με την ομάδα που θα δημιουργήσουμε».
Θα μπορούν να έρχονται ομάδες για προετοιμασία; Ή επαγγελματίες ποδοσφαιριστές για ατομική βελτιώση;
«Φιλοξενούμε ήδη τον Απόλλωνα Καλαμαριάς. Θα κάνει την προετοιμασία του εδώ στα γήπεδα μας και όλη τη χρονιά θα τους φιλοξενούμε εδώ, σαν προπονητικό κέντρο. Ο Άγιος Νικόλαος Χαλκιδικής φιλοξενήθηκε εδώ για προετοιμασία. Ήρθαν τα Χανιά. Στις 20-30 Αυγούστου ήρθε η Καλαμάτα γιατί και αυτή θα πάει κάπου για δέκα μέρες για να κάνει κάποια φιλικά.
Ατομικές θα υπάρχουν, για βελτιώση ατομικής πρόπονησης, όχι ομαδικής πρόπονησης. Εκεί θα δώσουμε μεγάλο βάρος. Θα είναι μια από τις παροχές που θα διαθέτει η ακαδημία. Ο Γιάννης Μυστακίδης θα είναι μαζί μας μόλις πάρει το δίπλωμα προπονητή και θα βοηθήσει σε αυτό».
Θα υπάρχει συνεργασία με ομάδες εντός-εκτός Ελλάδας όπου θα στέλνετε δικά σας παιδιά ;
«Ο στόχος της ακαδημίας είναι όποιο παιδί θέλει, η παρακολούθηση και η επιμέλεια να είναι δική μας σε όλα τα επίπεδα (μάνατζμεντ, ψυχολογία, νομικά, διατροφή). Επειδή το ξέρω καλά πώς μπορεί να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο. Απλά εμείς δεν είχαμε τις παροχές. Εκεί θα δώσουμε μεγάλο βάρος, από μικρές ηλικίες να μάθουν τα παιδιά σωστά τον αθλητισμό, πρώτα απ’όλα, και μετά το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει καμιά συνεργασία με καμία ομάδα. Και το λέω αυτό γιατί θα είναι άδικο για τον οποιοδήποτε να είναι εγκλωβισμένος κάπου, ειδικά για κάποιον που θα είναι, κατά κάποιον τρόπο, δικό μου άτομο, να πρέπει να υπάρχει μονόδρομος για κάτι».
Πώς θα συμβάλλεις μέσω της ακαδημίας στην ανάδειξη του γυναικείου ποδοσφαίρου;
«Και σε αυτό το κομμάτι θα δώσουμε μεγάλο βάρος. Αν παρακολουθήσατε το Euro, ο τελικός ήταν υψηλού επιπέδου. Θα ήθελα να δώσουμε κάτι παραπάνω σε αυτό το κομμάτι γιατί το έχει ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα καταρτηθεί όλη η ακαδημία από παιδιά που έχουν ζήσει, το έχουν βιώσει το ποδόσφαιρο. Είναι η Στράτζαλη Κωσταντίνα , η οποία σταμάτησε μικρή. Ο Τάσος Παπάζογλου θα είναι ένας από τους επικεφαλής σε ό,τι έχει να κάνει με το ποδόσφαιρο γυναικών.
Υπάρχει χώρος για να στεγαστούν τα κορίτσια μας και είναι προσωπικό στοίχημα δικό μου και θα είμαι εδώ, δίπλα. Είναι μεγάλο και σημαντικό κομμάτι ο προπονητής να ξέρει πώς να διαχειριστεί, τι θα μεταδώσει στα παιδιά. Επειδή το έχω ζήσει σαν αθλητής αυτό, έχω κρίση και περνώντας τα χρόνια, έχω ακόμα καλύτερη κρίση. Όλα θα περνάνε απο εξονυχιστικό έλεγχο έτσι ώστε να είμαστε καλά και να περνάμε καλά όλοι μαζί. Γιατί αν δεν περνάμε καλά εμείς, δεν θα περνάνε καλά τα παιδιά, και αν δεν περνάνε καλά τα παιδιά, δεν θα περνάμε καλά εμείς. Εκεί θα γίνει ένα πάντρεμα, δύσκολο μεν, αλλά με δουλειά κατορθώνονται πολλά πράγματα.
Εδώ Euro πήραμε. Η ατάκα που λέμε τα παιδιά που ήμασταν στο Euro το 2004 είναι ό,τι “το εμείς μπαίνει πάνω από το εγώ”. Στα αθλήματα που είναι ομαδικά απαγορεύεται το “εγώ”».
Το κεφάλαιο «Εθνική Ομάδα»
Βλέπουμε μια Εθνική Ομάδα με μικρό μέσο όρο ηλικίας: με Καρέτσα, Κωσταντέλια και Τζόλη, «πρώτα βιολιά», με έναν προπονητή που το ζει και που ανανέωσε έως το 2028. Θα είμαστε στο Μουντιάλ του χρόνου σε ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό;
«Ευχή μας είναι αυτό. Η δική μου φιλοσοφία είναι “χαμηλά την μπάλα”, μην ξεφτιλιστούμε.
Τα δείγματα είναι φοβερά προς το καλό. Θέλει ακόμα μεγαλύτερη προσοχή. Το θέμα είναι οτι εδώ και 10-11 χρόνια είμαστε απόντες. Μετά τα δύο, τρία τελευταία παιχνίδια μας αντιμετωπίζουν πιο σοβαρά.
Άστο να πάμε με χαμηλά την μπάλα, να γίνει η επιτυχία. Υπάρχουν οι προδιαγραφές και αγωνιστικά, και όλο το κλίμα είναι άψογο. Το θέμα είναι να γίνει η επιτυχία και μετά να πανηγυρίσουμε. Το οτι βλέπουμε κάτι ωραίο είναι οφλαλμοφανές. Ως το απολύτο αουτσάιντερ πήγαμε και στο Euro του 2004».
Το «χαμηλά την μπάλα» είναι ευθυνή του προπονητή;
«Δεν θα έλεγα ότι είναι μόνο ο προπονητής, αλλά όλο το σύνολο. Ξεκινάει από τη διοίκηση. Εμείς τότε είχαμε τον Βασίλη τον Γκαγκάτση, το ήξερε πολύ καλά, δημιουργήσε αυτός το κλίμα ώστε να δώσει την απόλυτη ευθύνη στον προπονητή».
Θα έπρεπε η φουρνιά του 2004 να έχει αξιοποιηθεί πιο σωστά, πιο καλά;
«Αξιοποιήθηκε σε αγωνιστικό επίπεδο. Από το 2004 μέχρι το 2014, η Εθνική Ομάδα ήταν παρούσα σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και αυτό είναι τεράστια επιτυχία. Το θέμα είναι να ξεπεράσουμε την κοιλιά, γιατί τα 11 χρόνια είναι πολλά».
Ένα σχόλιο για το «φαινόμενο» Καρέτσας;
«Δεν είναι μόνο ο Καρέτσας. Όλοι ξεκινάνε από τα 17 και αυτή είναι και η φιλοσοφία της ακαδημίας. Έκανε πολύ καλά η ΕΠΟ για την Γ΄Εθνική που επιτάσσει να παίζουν δύο βασικοί 17 ετών και να μένουν σε όλο το 90λεπτο.
Θέλει δουλειά για αυτά τα παιδιά. Θα αισθανόμασταν εθνική ήττα αν δεν ερχόταν στην Εθνική Ελλάδος. Είχε το παιδί επιλογές. Όπως και ο Ζαφείρης. Τώρα έρχεται και ο Τζήμας. Και βλέπω νέα παιδιά να τα χρησιμοποιούν οι μεγάλες ομάδες και είναι αισιόδοξο μήνυμα αυτό».
Είμαστε πλήρεις από επιθετικούς…
«Η άμυνα παίρνει τα αποτελέσματα. Ο Κουλιεράκης εκτός από πολύ καλός ποδοσφαιριστής έχει και ηγετικές ικανότητες».
Θα φορούσες αν στο ζητούσε ο Γιοβάνοβιτς ποδοσφαιρικά παπούτσια να παίξεις σε αυτήν την Εθνική; Ένα 20-30 λέπτο άνετα θα το έβγαζες.
«Θα στερήσω καλύτερων παικτών απο μένα τη συμμετοχή. Οπότε δεν θα το κάνω ποτέ».
Στο σκηνικό με τον Πιρές στο φιλικό στην Τούμπα με τους European Legends για φιλανθρωπικό σκοπό, τι έγινε ακριβώς;
«Στημένο ήταν (γέλια). Τα νεύρα είναι λίγο παραπάνω από το κανονικό στα τελειώματα. Είναι φυσιολογικές αντιδράσεις που δεν πρέπει να γίνονται. Εξαιρώ του Φίγκο. Αλλά οκ συμβαίνουν και αυτά.
Το μυστικό της ομάδας του 2004, αν παρακολουθούσατε προπονήσεις πριν την Πορτογαλία, ήταν αίμα και άμμος. Η τεράστια επιτυχία του Ρεχάγκελ ήταν ότι οι επιλογές του τον δικαίωσαν στον έπακρο».
