Οι συνθήκες δεν επέτρεψαν όσο ομαλή μετάβαση ήθελε και είχε σχεδιάσει ο Ολυμπιακός για τον Φρανκ Νιλικίνα που βρισκόταν πίσω σε επίπεδο φυσικής κατάστασης. Για την ακρίβεια, ο αναπάντεχος τραυματισμός του Τόμας Γουόκαπ δεν άφησε περιθώρια και ο Γάλλος άσος, έπεσε κατευθείαν στα βαθιά.
Αφού βγήκε η «διαβολοβδομάδα», ο έξυπνος και προσαρμοστικός όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο προπονητής του, Φρανκ Νιλικίνα, άρχιζε να μπαίνει όλο και πιο ενεργά στο ροτέισον των Πειραιωτών. Μία πρώτη γεύση στο Μαρούσι και στη συνέχεια βασικός απέναντι στην Ντουμπάι για την 3η αγωνιστική της Euroleague.
«Είμαι πολύ χαρούμενος που ξεκίνησα εδώ με νίκη. Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να ξεκινήσουμε με ένα θετικό αποτέλεσμα μπροστά στους οπαδούς μας. Φυσικά η ατμοσφαιρα ήταν φανταστική. Όπως έχω πει, αισθάνομαι ευγνώμων που παίζω σε τέτοια γήπεδα, σε ένα τέτοιο περιβάλλον οπότε χαίρομαι που κάναμε τη δουλειά μας και κοιτάζουμε τα επόμενα.»
Τα πρώτα λόγια που βγήκαν από το στόμα του νέου κομματιού στο «ερυθρόλευκο» παζλ. Παίκτης για τον οποίο έχουν ακουστεί πολλά πριν καλά καλά πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα και τον οποίο ήθελε αρκετά ο Γιώργος Μπαρτζώκας.
«Είναι μία πρόκληση διότι από το πρώτο τζάμπολ, από το πρώτο παιχνίδι έχω δει μία ομάδα με μεγάλη εμπειρία, παιδιά που παίζουν μαζί για καιρό οπότε έχουν κάποιες συνήθειες όμως ο κόουτς και το προπονητικό επιτελείο έκαναν εύκολη για μένα την προσαρμογή μου.
Φυσικά υπάρχει μια δουλειά που βρίσκεται επί τω έργω. Είναι κάτι πάνω στο οποίο δουλεύουμε κάθε μέρα εγώ προσωπικά και η ομάδα, οι πάντες ωστόσο προσπαθούν να το κάνουν εύκολο σε εμένα, οπότε συνεχίζουμε.»
Όλα έγιναν γρήγορα. Απ’ όταν έφτασε το όνομά του στα γραφεία της ΚΑΕ Ολυμπιακός ως ελεύθερος, μέχρις ώτου αποκτήθηκε, δεν ήταν δεδομένο πως θα αποχωρούσε ο Νιλικίνα από την Παρτιζάν. Και μπορεί να μην ήξερε τι θα έβρισκε στον Ολυμπιακό, ξέρει όμως πλέον τι θέλει και μπορεί να δώσει. Τις δικές του προσδοκίες μετά από δύο εβδομάδες στο ρόστερ των Πειραιωτών.
«Από μία οπτική εξωτερική είχα μια ιδέα του τι θα βρω αλλά πάντα δεν είναι το ίδιο όταν κάτι το βλέπεις από μέσα. Σε προσωπικό επίπεδο δεν είχα κάποια συγκεκριμένη προσδοκία ερχόμενος εδώ. Ήξερα ότι ο Ολυμπιακός είναι ένας σπουδαίος οργανισμός που φροντίζει να κάνει μεγάλα πράγματα κάθε χρόνο.
Οπότε αυτό που προσδοκώ πλέον είναι να πάμε ψηλά και για να συμβεί αυτό, πρέπει και η δουλειά που κάνουμε κάθε μέρα να είναι ανάλογη. Είναι κάτι που έρχεται και «κουμπώνει» με τις φιλοδοξίες μου. Θέλω να δώσω ό,τι έχω και μπορώ στους συμπαίκτες μου, στον οργανισμό. Αυτός είναι ο στόχος μου.»
Το ντεμπούτο του στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, παρακολούθησε με πολιτικά, δίχως να μπορεί να βοηθήσει, ο συμπατριώτης και καλός του φίλος Εβάν Φουρνιέ. Ο οποίος συμβάλει στην ταχύτερη δυνατή προσαρμογή του αθλητικού πόιντ γκαρντ.
«Αυτά θα μείνουν ανάμεσα σε εκείνον και εμένα αλλά αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι είδε αυτά που μπορώ να φέρω στην ομάδα. Με τον Εβάν γνωριζόμαστε και με βοηθάει. Είναι ένας σπουδαίος συμπαίκτης από τα πολύ παιδικά μου χρόνια. Βοηθάει αρκετά και εκείνος στη διαδικασία της προσαρμογής μου και δεν μπορώ να περιμένω να επιστρέψει για να παίξουμε μαζί.
Τέλος, ο Φρανκ Νιλικίνα δεν έκρυψε από τον χώρο της μεικτής ζώνης του φαληρικού σταδίου να χαρακτηρίσει το κεφάλαιο Ολυμπιακός και τον τρόπο παιχνιδιού του, ως πρόκληση, τονίζοντας το πόσο μεγάλος λάτρης αυτών είναι.
«Δεν θα έλεγα ότι είναι κάπως μπερδεμένο το σύστημα του Ολυμπιακού για να είμαι ειλικρινής. Υπάρχει μία πρόκληση και στις δύο πλευρές αλλά το αγαπώ αυτό. Το να μαθαίνω ένα σύστημα σαν αυτό, στο οποίο πρέπει να διαβάσεις και το οποίο έχει αρκετές λεπτομέρειες τακτικά… Από την πρώτη μου μέρα με εντυπωσιάσε η εμπειρία που διαθέτει η ομάδα στην ακολουθία του. Ξέρουν το παιχνίδι τα παιδιά και το να μπαίνω κι εγώ σε αυτή τη φιλοσοφία, είναι μία πρόκληση που μ’ αρέσει πολύ. Δεν θα ήθελα να σταθώ στο σκέλος που μου φαίνεται πιο δύσκολο να προσαρμοστώ (άμυνα ή επίθεση). Εγώ προσπαθώ να κάνω το καλύτερό μου και στις δύο πλευρές. Είμαι ευγνώμων που βρίσκομαι εδώ, σε αυτήν την συνθήκη. Με το να παίζω σε αυτό το επίπεδο, μπροστά σε αυτούς τους οπαδούς. Και φυσικά με το να κάνω αυτό που αγαπώ, να παίζω μπάσκετ.
Φυσικά και θέλω να τους δείξω πολλά πράγματα όμως πρώτα απ’ όλα έχει να κάνει με εμένα. Είμαι ένας πολύ ανταγωνιστικός τύπος. Προσπαθώ να γίνω η καλύτερη πτυχή του εαυτού μου κάθε μέρα, να βελτιώνομαι σε αυτό, είτε έχει να κάνει με την άμυνα, την επίθεση ή τη διαχείρηση του παρκέ. Προσπαθώ να βελτιώνοναι και κάπου, κάθε μέρα.»
Φειδωλός και συγκρατημένος στις πρώτες του δηλώσεις όπως είναι λογικό, ψάχνει τα πατήματά του. Παρόλα αυτά βέβαια, δεν μπορεί να μην παραδεχθεί κανείς τον υψηλό βαθμό που παίρνει στην προσαρμοστικότητα, όπως φάνηκε και με την παρουσία του απέναντι στην Ντουμπάι.