Το χούι μου να σημειώνω κάθε αράδα που με συναρπάζει, έφερε αβίαστα την ανάσυρση μιας φράσης από τα άδυτα του νου. Η αναγνώριση της ανάγκης για βοήθεια, είναι δεξιότητα και όχι αδυναμία…
Το Σάββατο 14/12, ξημέρωσε βρίσκοντας τους δύο «αιωνίους» εκτός των θέσεων που οδηγούν στο πλεονέκτημα της έδρας, λίγο πριν εκπνεύσει ο πρώτος γύρος της Euroleague. Μία ευγενική υπενθύμιση των μελών της διοργάνωσης πως δεν γυρνούν τα πάντα σε αυτήν την ήπειρο, γύρω από το καθ’ ημάς, όπως μας αρέσει να πιστεύουμε.
Προφανώς τίποτα δεν κόφτηκε ή ράφτηκε από το Δεκέμβρη μήνα σε έναν μαραθώνιο με πολλές στάσεις και διαδρομές μέχρι το Αμπού Ντάμπι τον προσεχή Μάη. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχουν μπόλικο δρόμο ακόμα μπροστά τους, για να γυρίσουν μπούμερανγκ τη φάση.
Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς.
Το δεδομένο πάντως είναι πως με εμφανίσεις και κυρίως αντίληψη/νοοτροπία σαν και αυτές της 15ης αγωνιστικής, δεν θα μακροημερεύσουν. Γιατί αλλού υπάρχουν «πεινασμένα σκυλιά» και αυτά… δαγκώνουν ακόμα κι αν δεν είναι το ίδιο φανταχτερά ή περιβόητα.
Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να αποτελεί σύμπτωση
Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο βιώνει το τελευταίο διάστημα ο Παναθηναϊκός, που με την τιμωρία του Κέντρικ Ναν από το ματς στην Τουρκία, έγινε ακόμα πιο έντονο και δυσχερές.
Οι κομβικές είναι η αλήθεια απουσίες του αρχισκόρερ του και του Γκριγκόνις, σε συνδυασμό με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αμφισβήτησης και τα mind games του Αταμάν, έδιναν την εντύπωση πως το ηφαίστειο θα ξυπνήσει. Και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, θα παλέψει μέχρι τελικής πτώσεως. Άπαντες, πέσαμε έξω.
Οι «πράσινοι» βίωσαν την πιο βαριά ήττα στη Euroleague απ’ όταν ανέλαβε ο Τούρκος τεχνικός, γυρίζοντας σε εποχές προ ολικού λίφτινγκ σε όλους τους τομείς. Τότε που το άλλοτε κραταιό και παντοδύναμο «τριφύλλι», κλειδωνιζόταν εκτός έδρας και παραδινόταν άνευ όρων σε έδρες που δεν αποτελούσαν και φόβητρο.
Άνευρος, δίχως αυτοπεποίθηση, παρατηρητής των ορέξεων της πλήρους Εφές που έμοιαζε με την ομάδα του Αταμάν προ ολίγων ετών, η οποία «τρόμαζε» κόσμο και κοσμάκη.
Ο πρωταθλητής Ευρώπης δεν έβγαλε τον απαιτούμενο εγωϊσμό και στη φετινή Euroleague, δεν κερδίζεις ούτε με τη φανέλα ούτε με τις μονάδες. Κουτός όποιος δεν το έχει καταλάβει αυτό μετά το πέρας 15 στροφών όπου στην πρώτη θέση της κατάταξης βρίσκεται η Παρί και στη δεύτερη – με συγκατοίκους – συναντά κανείς την μοναδική ακόμα αήττητη στο «σπίτι» της Μπάγερν. Η Ρεάλ βρίσκεται στη 13η θέση με 6-9.
Το 40% στα δίποντα και το 20% στα τρίποντα για μια ομάδα που παρά τις δυσκολίες, βρισκόταν πριν το τζάμπολ της αναμέτρησης στην πρώτη θέση της εντός πεδιάς ευστοχίας, είναι δείγματα ομάδας επιφυλακτικής, φοβισμένης και άρρωστης.
Για 8ο από τα τελευταία 9 παιχνίδια, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε να κυνηγά από το ημίχρονο (ή να είναι ισόπαλος συμπαριλαμβανομένου του αγώνα στο ΟΑΚΑ με τη Μπαρτσελόνα). Κακή συνήθεια.
Με μόλις 11 τελικές πάσες (και ισάριθμα λάθη), δίχως το «βαρύ πυροβολικό» που μπορεί να δημιουργήσει και μόνος του για τον εαυτό του, απλά δεν μπορείς να κερδίσεις εκτός έδρας. Ίσως ούτε στο Βερολίνο.
Το παρελθόν είναι μία ξένη χώρα, όσο μαγευτική κι αν ήταν. Και όσο ο αναμφίβολα ταλαντούχος και σε καμία περίπτωση χαμένος από χέρι Δεκέμβρη μήνα, Παναθηναϊκός ζει με τις… δάφνες του παρελθόντος, τόσο θα τον παίρνει η κατηφόρα.
Άλλοι φόραγαν τα χρυσά κι άλλοι έλαμπαν
Οι «ερυθρόλευκοι» εξ΄ ονόματος αλλά και παρουσίας, ήταν το βράδυ της Παρασκευής (13/12) τα απόλυτα αφεντικά. Οι απέναντι με τις «χρυσές» φορεσιές τους, περισσότερο βούλιαξαν στη λάμψη τους, παρά τις δικαίωσαν. Σκιές του καλού τους εαυτού που εντυπωσίασε την Ευρώπη το Νοέμβρη.
Είναι κάποιες εθνικότητες – και χαρακτήρες – που δεν έχουν μάθει να… μασάνε τα λόγια τους και τα «ξεφουρνίζουν» έξω από τα δόντια. «Αυτό δεν είναι Ολυμπιακός», δήλωσε ορθά κοφτά ο Λούκα Βιλντόζα μετά το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα και την επιστροφή του στο Βελιγράδι. Άδικο έχει;
Οι Πειραιώτες δεν έβαλαν στα μπαγκάζια τους για τη σερβική πρωτεύουσα τις ρίζες και τα ιδανικά που τους συντροφεύουν αυτά τα τελευταία χρόνια. Μεταξύ αυτών και η άμυνα που ξέχασαν στον Πειραιά.
Ο κατά τα άλλα συμπαθέστατος ΡΟΛΙΣΤΑΣ και με συγκεκριμένο ρόλο Ντέγιαν Νταβίντοβατς, έβαλε στην περσινή καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης τους μισούς πόντους απ’ ότι είχε σκοράρει σε 14 αγωνιστικές.
Ο Νέντοβιτς σούταρε σαν να πετούσε… βότσαλα στη θάλασσα του Πειραιά (4/6 τριπ.), ο Κόντι-Μίλερ ΜακΙντάιρ έκανε ανενόχλητος τα δικά του με 12 πόντους και 9 ασίστ ενώ οι «ταρζανιές» του Νίκολα Κάλινιτς έπιασαν τόπο. Ως συνήθως επιδραστικός κάθε που βλέπει αντικρυστά του τον Ολυμπιακό το σερβικό «πολυεργαλείο».
Η συμπεροφορά των Πειραιωτών ήταν εκείνη που εγείρε περισσότερο και μεγαλύτερο προβληματισμό. Και αυτό σημείωσε με… κοφτερές ατάκες ο Γιώργος Μπαρτζώκας και στη συνέντευξη Τύπου.
«Κάναμε το χειρότερό μας παιχνίδι, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που έπαιξε στο επίπεδό του. Δεν ακολουθήσαμε ούτε στην άμυνα ούτε στην επίθεση το πλάνο μας, σουτάραμε άθλια και ήμασταν πιο soft και από το βούτυρο», είπε μεταξύ άλλων ο Έλληνας τεχνικός.
Το συμπαγές σύνολο δεν εμφανίστηκε παρά μόνο για λίγα λεπτά στην τέταρτη περίοδο και την προσπάθεια επιστροφής, ποτέ στο Βελιγράδι αφήνοντας στον εξ αγχιστείας αδερφό του -που είχε και εκείνος απόντες και μάλιστα σημαντικούς – να ξεδιπλώσει ό,τι αρετές διαθέτει.
Το σερβικό κοντέρ έγραψε 25 ασίστ για 8 λάθη ενώ το ελληνικό μέτρησε ισόποσα (18-17).
