Τα φαντάσματα – που εν τέλει βέβαια έγιναν γλυκή ανάμνηση – από το συναπάντημα των δύο ομάδων πριν από λίγους μήνες στο ίδιο γήπεδο για το Game 1 της σειράς των προημιτελικών, τριγυρνούσαν για 36 λεπτά στο Κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Ο Παναθηναϊκός δεν εμφανίστηκε κόντρα σε μία ομάδα που παραδοσιακά του βάζει ζόρια και έναν (πρώην) προπονητή με γρίφους, διαβασμένος στο βαθμό που μία ήττα σε ντέρμπι αιωνίων θα απαιτούσε. Το ιδιότυπο παιχνίδι της Μακάμπι Τελ Αβίβ τον ζόρισε, πλην όμως την κρίσιμη στιγμή και με τη βοήθεια του υποστηρικτικού κόσμου του, κατάφερε να τη λυγίσει. Μετά κόπων και βασάνων μεν, η φαιά ουσία ήρθε δε και μάλιστα με προϋποθέσεις για σημαντικά κέρδη στα προσεχώς.
«Ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε ήταν να ανεβάσουμε την επιθετικότητά μας στο 100% αμυντικά. Άλλαξα το ρόστερ, έβαλα αμυντικογενείς παίκτες, ξεκινώντας από τον Καλαϊτζάλκη και τον Όσμαν…» είπε μεταξύ άλλων στη συνέντευξη Τύπου ο Εργκίν Αταμάν. Το έψαξε αρκετά το ματς ο Αταμάν και ένα σημαντικό μερίδιο της έκτης νίκης στη σεζόν της υπεράσπισης, οφείλει να του πιστωθεί. Κι αυτό διότι…
- Δεν επέμεινε στο αγαπημένο του σχήματα με τους τρεις γκαρντ, πολλώ δε μάλλον όταν τα περιθώρια στένευαν.
- Τα κατάφερε και χωρίς τον Σλούκα (12’24” άποντος με 5 ασίστ).
- Περιόρισε τον Σέιμπεν Λι.
Ο Τούρκος τεχνικός που έχει δηλώσει πολλάκις πως στο… βωμό της νίκης και του θετικού αποτελέσματος, είναι διατεθημένος να θυσιάσει ροτέισον, χρόνους κλπ., έπραξε τοιουτοτρόπως.
Δεν δίστασε να κρατήσει στο παρκέ τους Χουάντσο και Λεσόρ σε όλο το δεύτερο ημίχρονο ρισκάροντας (δεν είναι γκαρντ) την καταπόνησή και την κούρασή τους ενόψει της κρίσιμης στιγμής. Επίσης έριξε στη… φωτιά από τα 44 μόλις δευτερόλεπτα τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη των δύο και κάτι λεπτών κατά μέσο όρο στα προηγούμενα ματς της Euroleague, σε μια τριπλή αλλαγή και τάιμ-άουτ καμπανάκι.
Το κοουτσάρισμα του αδιάθετου λίγες ώρες πριν το ματς Εργκίν Αταμάν που είχε πάει και στο νοσοκομείο, ήταν τολμηρό και επίμονο. Μέχρι που στο τέλος δικαιώθηκε.
Η 5άδα που έσπειρε τον τρόμο
Ό,τι κι αν είχε δοκιμάσει ο Τούρκος τεχνικός μέχρι το 33′ έπεφτε σε… τοίχο. Η Μακάμπι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ακόμα κι αν την κράτησε ο Παναθηναϊκός στους 16 πόντους στην τρίτη περίοδο με την αγωνιστική άνοδο του Ματίας Λεσόρ, έβρισκε τη λύση και κρατούσε την πρωτοπορία στο σκορ. Στο 33’03” είχε έρθει η ώρα για να γυρίσει ο διακόπτης.
Ο Αταμάν βγάζει τον Καλαϊτζάκη για να περάσει τον Οσμάν στο παρκέ και να παίξει με ένα πιο ορθολογικό σχήμα με κανονικό «3άρι». Αυτή η πεντάδα των Ναν, Οσμάν, Γκραντ, Χουάντσο και Λεσόρ ήταν που έφερε την ανατροπή και πήγε μέχρι (σχεδόν) να ακουστεί η… χοντρή κυρία. Αυτή η 5άδα τον έβγαλε ασπροπρόσωπο.
Μάκρος στην άμυνα, ένταση και καλές περιστροφές, κράτησαν τους Ισραηλινούς των 72 πόντων μέχρι το σημείο εκείνο και το μομέντουμ δικό τους, στους 12 μόλις, φέρνοντας τα πάνω κάτω ως προς τις κατοχές.
Σε ένα παιχνίδι που η Μακάμπι πήρε 13 επιθετικά ριμπάουντ και είχε 17-10 πόντους δεύτερης ευκαιρίας, ο Παναθηναϊκός έβαλε 25 πόντους με τους προαναφερθέντες εντός των 4 γραμμών, βρίσκοντας ρυθμό στην επίθεση μέσα από την άμυνά του. Σε τέτοιο βαθμό που σούταρε με 78% εντός πεδιάς.
Στο διάστημα αυτό με μία πεντάδα καμικάζι στο παρκέ μέτρησε 4/4 διπ., 3/5 τρίποντα με την άμμο στην κλεψύδρα να αδειάζει και 8/9 βολές αφού οι Ισραηλινοί δεν μπορούσαν να βρουν αντίδοτο. Παράλληλα το τριφύλι είχε και 5 τελικές πάσες για να γραφτεί το εντυπωσιακό +13 που έφερε και τη σπουδαία όπως εξελίχθηκε νίκη.
Το ρίσκο με τον Σέιμπεν Λι
Το short roll της Μακάμπι, η επιμονή δύο χειριστών ταυτοχρόνως στο παρκέ (Μπλατ, Γιοκουμπάιτις, Λι) σε συνδυασμό με την physical φύση της, την ικανότητα των ψηλών της (Σόρκιν και Γκάμπριελ) στο pick and roll ακόμα και χωρίς τον Ριβέρο, τα συνεχόμενα hands off και τις κάποιες φορές χωρίς φρένο στο παιχνίδι της, δύναται να δημιουργήσει πολλά προβλήματα όπερ και εγένετο.
Ο Αταμάν είχε «κυκλώσει» το όνομα του Σέιμπεν Λι και θέλοντας να απεμπλακεί και από αυτόν τον… βραχνά, επέλεξε να τον αντιμετωπίσει με βοήθειες, δυναμικά (όσο περνούσε η ώρα) hedge out, έχοντας ως προτεραιότητα να διακόψει το κάθετο παιχνίδι του. Ζήτημα πρωτίστης σημασίας. Και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε.
Ο ρέκορντμαν του BCL με ένα μόλις παιχνίδι εκεί (Μανίσα του Μακσβίτις πλέον), έβαλε μόλις 10 πόντους στους «πράσινους» (3/8 σουτ), χωρίς να μοιράσει τελική πάσα. Με λίγα λόγια επέλεξε να ζήσει ή να πεθάνει ο Παναθηναϊκός βγάζοντας τον (υπερ)ταλαντούχο γκαρντ της Μακάμπι εκτός αγώνα.
Αυτό βέβαια άφησε χώρους στους υπόλοιπους όπως τον Ρομάν Σόρκιν για παράδειγμα που έκανε ένα μεγάλο παιχνίδι (21π., 7 ριμπ.) και είχε τις ευκαιρίες του στην τελευταία περίοδο να… σκοτώσει τον Παναθηναϊκό από μακριά.
Το σύστημα περιείχε κινδύνους pop-out αφού ο Λεσόρ έκλεινε στον αντίπαλο όμως κρίνοντας ως μετά Χριστόν Προφήτες, ο Παναθηναϊκός δεν θα έχανε μόνο από τον Σόρκιν.
