Σοβαρός, προσηλωμένος, μετρημένος, πνευματικά δυνατός. Ο Ραφαήλ Παγώνης είναι μόλις 14 ετών, δεν θα μπορούσε να ήταν έτοιμος σε τόσο νεαρή και ευαίσθητη ακόμα ηλικία ως προς τη διαμόρφωση τόσο του σώματός του όσο και του πνεύματός του και του τρόπου παιχνιδιού του. Δεν χρειάζεται και να είναι.
Παρόλα αυτά, δείχνει πως βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Έχει πραγματοποιήσει μία εντυπωσιακή, άκρως εκκωφαντική εκκίνηση στην καριέρα του μεγαλώνοντας διαρκώς το παλμαρέ του με τρόπαια και διακρίσεις.
Μετάλλια και πρωτιές που δεν αποτελούν εχέγγυα για μία επιτυχημένη καριέρα αλλά «καύσιμο» για να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά και να εξακολουθήσει να βρίσκεται στον δρόμο της εξέλιξης.
Ο ταλαντούχος Έλληνας τενίστας τα κατάφερε και στην Τσεχία. όπου στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης. Μία ακόμα κατάκτηση στο Junior Tour, απαντώντας με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο στην ήττα – στον τελικό – του Wimbledon U14.
Με ποικιλία στο παιχνίδι του και χαρακτηριστικά σπάνια για την ηλικία του, συνεχίζει να παίρνει το ένα τρόπαιο μετά το άλλο. Κι ας του ρίχνουν οι αντίπαλοί του ένα κεφάλι.
Τρεις ήττες μετράει όλες κι όλες σε μονό, σε επίσημο παιχνίδι, μέσα στο 2025. Μόλις τρεις ο απίθανος Ραφαήλ Παγώνης που «ανθίζει» στην ακαδημία του Μάρκου Παγδατή στην Κύπρο. Και βρίσκεται βέβαια με μια βαλίτσα στο χέρι.
Ο «Ράφα» που πανηγύρισε τον τίτλο του τυλιγμένος με μία ελληνική σημαία, δεν έγινε ο πρώτος Έλληνας πρωταθλητής Ευρώπης. Αλλά ο μικρότερος που τα καταφέρνει.
Σπουδαία ονόματα του χώρου που έπειτα έκαναν και κάνουν τεράστια καριέρα, είχαν κάποτε βρεθεί στη θέση του. Το 1980 ο Στεφάν Έντμπεργκ, το 1999 ο Ρισάρ Γκασκέ και το 2001 ο ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ Νόβακ Τζόκοβιτς, είχαν καθίσει στον… θρόνο της Ευρώπης σε ηλικία κάτω των 14.
Οι Ντιμιτρόφ και Ρούνε οι τελευταίοι, μέλη των Top-10, που το είχαν πετύχει επίσης κάποτε. Το 2005 και το 2017 αντίστοιχα.
Στα… δικά μας, ο Έλληνας τενίστας έγινε ο τρίτος από τα μέρη μας που έβαλε το όνομά του στην αντίστοιχη λίστα των τροπαιούχων Ευρώπης. Το 2019 είχε πανηγυρίσει η Μιχαέλα Λάκη στο ίδιο μέρος στην ίδια ηλικιακή κατηγορία ενώ μερικά χρόνια πίσω (2015) στο Κλόστερς, πρωταθλητής της «γηραιάς ηπείρου» σε επίπεδο U18 όμως, είχε αναδειχθεί ο Στέφανος Τσιτσιπάς.
Πολύ κοντά είχε φτάσει και η Λένα Δανιηλίδου, που έπαιξε δύο τελικούς το 1996 στα 14άρια και το 1997 στα 16άρια.
Το μέλλον για τον Ραφαήλ Παγώνη προμηνύεται λαμπρό και το έχει όλο μπροστά του. Στο χέρι του είναι να μετατρέψει αυτές τις πρώιμες επιτυχίες σε αφορμή για ακόμα περισσότερη προσπάθεια και καθημερινή δουλειά. Αυτή είναι που θα τον ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους σε συνδυασμό με την προικισμένη φύση που δείχνει πως διαθέται. Και φυσικά την ψυχολογική δύναμη.
