Το καλοκαίρι, μετά τη συμφωνία για την παραμονή του «top gun» του, του Αγιούμπ Ελ Κααμπί, ο Ολυμπιακός νίκησε την Τράμπζονσπορ και απέκτησε τον Ρόμαν Γιάρεμτσουκ προκειμένου να συμπληρώσει τη γραμμή κρούσης του: Έναν επιθετικό σε καλή ηλικία, με παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο και διαφορετικό στιλ παιχνιδιού σε σχέση με τον Μαροκινό πρώτο σκόρερ στο Europa Conference League, τον οποίο ο Μεντιλίμπαρ ήθελε πολύ για την πλαισίωση του Ελ Κααμπί.
Η αφλογιστία και το ντέρμπι που άλλαξε τον διακόπτη
Fast forward στον Δεκέμβριο του 2024: Ο Γιάρεμτσουκ δεν έχει καταφέρει να βρει τον ρόλο του στο rotation και στο πλάνο του Μεντιλίμπαρ, μετρώντας μόλις ένα γκολ και σπάνιες εμφανίσεις στην 11άδα. Ο εκπληκτικός Μπάμπης Κωστούλας έχει βγάλει ασπροπρόσωπο τον προπονητή του σε κάθε ευκαιρία που του έχει δώσει, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται και στην κορυφή της επίθεσης όποτε ο «Μέντι» το κρίνει απαραίτητο και η στρατηγική να χτίζεται περισσότερο πάνω στα δικά του χαρακτηριστικά. Ο τραυματισμός στη μύτη τον φέρνει ακόμα πιο πίσω, με τον Ολυμπιακό να παίρνει ειδική μάσκα για την προστασία του και να κλείνει τον Ιανουάριο τον Μπεντακόρ από τον Πανσερραϊκό, με αποτέλεσμα να μοιάζει πια αρκετά πιθανό ο Γιάρεμτσουκ να αποχωρήσει στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Kι έρχεται εκείνο το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, για το Κύπελλο. Ο Ουκρανός πετυχάινει ένα εκπληκτικό γκολ. Ο Ολυμπιακός αποφασίζει να τον διατηρήσει στο ρόστερ του.
Μπορεί ένα γκολ σε ντέρμπι να αλλάξει τη μοίρα ενός ποδοσφαιριστή; Εξαρτάται. Γιατί για τον Γιάρεμτσουκ, δεν ήταν μόνο αυτό το γκολ, αλλά η καθημερινή παρουσία του στον οργανισμό του Ολυμπιακού. Το είχε πει κι ο ίδιος, σε μια αποστροφή των δηλώσεων αυτών που γίνονται πριν τα ματς και συχνά περνούν απαρατήρητες: «Αισθάνομαι πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στον σύλλογο και στους φιλάθλους μας και συμπεριφέρομαι κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία γιατί ξέρω πως υπάρχει μια τεράστια ευθύνη όταν είσαι παίκτης του Ολυμπιακού».
Στρατιώτης στο πλάνο του Μεντιλίμπαρ
Το είπε κι ο Μεντιλίμπαρ, μετά τα δύο γκολ του υψηλόσωμου φορ στην πρώτη αγωνιστική των play off: «Ο Γιάρεμτσουκ είναι ένας παίκτης που δουλεύει ασταμάτητα χωρίς να απαιτήσει το παραμικρό και χωρίς να υψώσει τη φωνή του και να ζητήσει κάτι παραπάνω από αυτό που έπαιρνε. Ήρθε η στιγμή να μας δείξει ότι μπορεί να κάνει πολύ περισσότερα. Και για τον επιθετικό δεν είναι μόνο το γκολ. Είναι πολύ περισσότερα. Ένα παράδειγμα: το πρώτο γκολ γιατί μπορεί να είναι ένα λάθος του τερματοφύλακα, αλλά αν δεν πάει ο επιθετικός να πιέσει δεν θα γίνει το γκολ. Εμείς θέλαμε από τον Γιάρεμτσουκ να πιέζει και αυτό κάνουμε».
Ο Γιάρεμτσουκ του 2025 μετρά 7 γκολ σε 16 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις με τους «ερυθρόλευκους», ενώ έχει μοιράσει και δύο ασίστ. Πέραν όμως των προσπαθειών του που έχουν καταλήξει είτε στα δίχτυα είτε στα πόδια των συμπαικτών του πριν το γκολ, ο Ουκρανός βγάζει στο χορτάρι τα «πολύ περισσότερα» που είπε ο τεχνικός της ομάδας του. Δεν είναι μόνο στο πρώτο γκολ απέναντι στον Παναθηναϊκό που με ένα δαιμονιώδες σπριντ κυνηγάει το λάθος του Ντραγκόφσκι, αφού και στο δεύτερο γκολ που σημείωσε με τους «πράσινους» είναι εκείνος που παίρνει μια δεύτερη μπάλα, κρατά για να μοιράσει στον Έσε και ακολουθεί την κίνηση του Ροντινέι, για να βρεθεί στην καρδιά της περιοχής και να υποδεχθεί τη σέντρα του Βραζιλιάνου.
Η μοναξιά του επιθετικού
Η συνθήκη που βρήκε ο Γιάρεμτσουκ στον Ολυμπιακό δεν ήταν ιδανική για την προσωπική του εξέλιξη. Από τη μία, ο άνθρωπος που οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» στον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορίας τους και τους πήρε από το χέρι επιθετικά στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος, με δέκα γκολ από 8.58 expected. Από την άλλη, η αποκάλυψη που λέγεται Μπάμπης Κωστούλας και η πολυπλοκότητα του παιχνιδιού του, η οποία κάνει «τικ», πάντα ανάλογα με τον αντίπαλο, σε πολλά κουτάκια. Έπρεπε να ενταχθεί σε ένα ποδοσφαιρικό οικοδόμημα που δεν είναι μαθημένο σε target man στην περιοχή, που απαιτεί από τους επιθετικούς δουλειά χωρίς την μπάλα, κίνηση στα μεσοδιαστήματα, συντονισμό στις γρήγορες μεταβάσεις. Ο Μεντιλίμπαρ ρίχνει πάντα στην 11άδα αυτούς που πιστεύει ότι το έχουν κερδίσει με την παρουσία τους και υπηρετούν καλύτερα το πλάνο. Δεν σημαίνει ότι τους υπόλοιπους τους ρίχνει… καιάδα. Έχει αποδείξει ότι επιβραβεύει την εργατικότητα και δεν φοβήθηκε να χρησιμοποιήσει ένα φορ σε αφλογιστία σε ντέρμπι, ακόμα και για το Κύπελλο. Όχι για να του κάνει χάρη, αλλά γιατί πίστευε ότι το αξίζει. Κι ο Γιάρεμτσουκ τον δικαίωσε.
Ο επιθετικός ζει από τα γκολ. Η τελική του προσπάθεια βαραίνει περισσότερο όταν το κοντέρ δεν γράφει και κάθε χαμένη ευκαιρία προσθέτει έξτρα βάρος. Έχει να κάνει με την προσωπικότητα του καθενός και με τη διαχείριση του περιβάλλοντος του εκάστοτε συλλόγου αν τα βαρίδια κάποτε φύγουν από πνεύμα και σώμα. Η αίσθηση δικαιοσύνης του προπονητή, η υποστήριξη του οργανισμού και η εργατικότητα του ποδοσφαιριστή, αποτελούν συνδυασμό που σπάνια χάνει. Και στην περίπτωση Ολυμπιακού – Γιάρεμτσουκ, αποδείχθηκε με τον καλύτερο τρόπο.
