Ο Βασίλης Σπανούλης κοιμάται και ξυπνάει έχοντας το μπάσκετ στο μυαλό του. Ολημερίς κι ολονυχτίς «σχεδιάζει» νοητά ή και σε χαρτί, συστήματα. Είτε με «γαλανόλευκο» φόντο είτε με μονεγάσκικο. Εκεί που του δόθηκε η ευκαιρία να εισέλθει και πάλι – υπό άλλο πόστο αυτή τη φορά – εκεί που ανήκει. Στην ελίτ, στη Euroleague.
Παρόλα αυτά, τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής, τον πανηγύρισε στο εμβληματικότερο ίσως γήπεδο τένις όλου του πλανήτη. Στο θρυλικό Phillipe Chatrier, ο «θρύλος» Βασίλης Σπανούλης μεγάλωσε ακόμα περισσότερο την τροπαιοθήκη του.
Έπειτα από τρεις προσπάθειες όπου πέρασε… ξόφαλτσα τους προηγούμενους μήνες στη Γαλλία και το Final 4 του BCL το 2024 με το Περιστέρι, ο Έλληνας τεχνικός έκανε την αρχή. Η Μονακό του, δεν αντιμετώπισε πρόβλημα απέναντι στη Λε Μαν, την αντίσταση της οποίας έκαμψε με 104-79.
Το πρώτο… αίμα του Λαρισαίου τεχνικού και σε συλλογικό επίπεδο με το πινακάκι ανά χείρας, είναι γεγονός. Οι βετεράνοι (σ.σ. Μάικ Τζέιμς με 18 πόντους και έξι ασίστ) βγήκαν μπροστά και «καθάρισαν» στην κεντρική αρένα που διεξάγεται τέλη Μάη-αρχές Ιούνη το σπουδαίο Roland Garros.
Και κάπως έτσι, λίγες μέρες πριν την εκκίνηση της Euroleague για την αγωνιστική περίοδο 2025-26, η Μονακό και ο Σπανούλης μπαίνουν… φορτσάτοι. Με τη συμμετοχή στον τελικό του Αμπού Ντάμπι «φρέσκια» και τη λάμψη του πολυπόθητου μεταλλίου από το Ευρωμπάσκετ της Κύπρου και της Ρίγα, να μην έχει σβήσει ακόμα.
Τίτλος Νο15 για τον «Kill Bill» στην πλούσια καριέρα του που ήρθε να προστεθεί στους 14 που είχε κατακτήσει ως παίκτης. Ξέχωρα φυσικά από τα (πάμπολλα) βραβεία και τις ατομικές διακρίσεις όταν ακόμα «βομβάρδιζε» ο ίδιος τα καλάθια.
Επτά φορές πρωταθλητής Ελλάδος (2006, 2008, 2009, 2010, 2012, 2015 και 2016), τρεις φορές στην κορυφή της Ευρώπης (2009, 2011, 2012) και τέσσερις φορές Κυπελλούχος Ελλάδας (2006, 2008, 2009, 2011). Πλέον κατακτητής του Super Cup Γαλλίας.
Μία σεζόν που ξεκίνησε με τους καλύτερους δυνατούς οιωνούς για τον Βασίλη Σπανούλη που εξακολουθεί να δημιουργεί το δικό του αφήγημα, αφήνοντας τη δική του σφραγίδα και ως προπονητής.
Μετά την κατάκτηση του Super Cup, ο ίδιος δήλωσε το αυτονόητο: «Ο πήχης είναι ψηλά, είμαστε στο σωστό μονοπάτι…».
